De Cavalier King Charles (of voluit: de Cavalier King Charles-spaniël) is een echte gezelschapshond. Hoewel er qua uiterlijk wel overeenkomsten zijn met de gewone King Charles-spaniël, stamt de Cavalier King Charles af van de toy spanieltjes die je in Middeleeuwse schilderijen tegenkomt. De Cavalier King Charles is een echte schoothond die ook van wandelen houdt. Als gezinshond floreert hij optimaal. Als maatje past de Cavalier zich gemakkelijk aan, aan zijn baasje. Het is een perfect hondje om met kinderen op te groeien. Ook gaat hij door zijn meegaande karakter gemakkelijk met andere honden om.
Geschiedenis
De Cavalier King Charles is een echt hondje van het hof. Zijn naam Cavalier en rode kleur verwijzen naar het hof. De huidige Cavalier King Charles is echter een afstammeling van de toy spaniëls die speciaal als gezelschapshonden werden gefokt voor het hof. Deze dwergspanieltjes sliepen bijvoorbeeld op bed of lagen aan de voeten van de edelen en de koning. Zo hielden zij hun mensen lekker warm. Op veel schilderijen uit de Middeleeuwen (16de tot en met 18de eeuw) zien we veel van deze kleine hondjes afgebeeld. Terwijl de gewone King Charles spaniël vooral op jacht ging, bleven de dwerghondjes thuis. De huidige Cavalier King Charles-spaniël is groter dan zijn dwergvoorouders. De hond is een kruising tussen de King Charles en een mophond.
Uiterlijke kenmerken
Het meest opvallende aan de Cavalier King Charles is zijn kleine snuit, de lange hangoren en de bolle, lieve oogjes. De lange beharing en de hangende oren heeft de Cavalier gemeen met de gewone King Charles spaniël. Dat geldt ook voor de onvermoeibare, altijd kwispelende staart. Het grote verschil tussen de gewone en de Cavalier King Charles is de korte snuit. Het lange, zachte haar kan rood zijn, maar ook zwart. Hoewel er effen Cavaliers zijn, zien we vooral combinaties met wit en soms komen er ook rood met zwarte hondjes voor. De Cavalier King Charles wordt ongeveer 30 tot 33 centimeter hoog (gemeten op de schoft) en weegt tussen de 5 en 10 kilo. Een gezonde Cavalier King Charles spaniël kan een leeftijd bereiken tussen de 9 en 14 jaar oud.
Karaktereigenschappen
Allereerst is de Cavalier King Charles een zeer hoffelijke hond. Hij is aangenaam in de omgang, vrolijk, leergierig, absoluut niet nerveus aangelegd en niet bang. Ook is hij niet agressief naar andere honden of kinderen toe. Wel kan de hond wat afwachtend zijn als er nieuwe mensen over de vloer komen. Hoewel vrolijk en sportief, heeft de Cavalier ook een pittig karakter. Het is een gezelschapshond dat best nog wel even achter de konijnen aan wil jagen. Gelukkig zijn ze leergierig en houden ze ervan om hun baasje te behagen. Leren luisteren is dan ook zeker geen probleem.
Training & opvoeding
Met zijn aanstekelijke enthousiasme houdt de Cavalier King Charles ervan om nieuwe dingen te leren. Al kwispelend zal een gehoorzaamheidstraining weinig moeite kosten, want de Cavalier wil je graag behagen. Met een aandachtsvolle, consequente opvoeding leert een Cavalier King Charles snel luisteren en gehoorzamen. Op een hondenschool versterk je de band met een Cavalier nog meer door samen leuke trainingen te volgen.
Verzorging & beweging
De verzorging van de Cavalier King Charles heeft vooral als aandachtspunten de ogen en de vacht. Het lange haar kan in de klit raken en daarom is wekelijks borstelen en zo nu en dan trimmen geen overbodige luxe. De ogen hebben de neiging tot tranen en daardoor ontstaat er snel een snotophoping in de ooghoek. Met een vochtig doekje is dit zo verwijderd. Verder is het bekend dat de Cavalier snel vollopende anaalklieren heeft. Laat deze daarom geregeld controleren bij de dierenarts. Qua beweging past de Cavalier King Charles zich gemakkelijk aan, aan het gezin. Daarom is het ook een zeer fijn gezelschapsdier voor oudere mensen die niet veel of langzaam lopen. Natuurlijk houdt deze spaniël erg van spelen en een lekkere wandeling.
Gezondheid
Helaas zijn er verschillende gezondheidsaandoeningen waarmee de Cavalier King Charles-spaniël te maken kan krijgen. Dit heeft te maken met het feit dat er vroeger veel vanuit een kleine groep dieren is gefokt. Het is bekend dat de dieren last zouden kunnen krijgen van het hart op latere leeftijd. Ook knie-en heupproblemen zijn helaas niet vreemd. De hondjes kunnen last krijgen van droge ogen, dit is met medicatie goed op te lossen. Sommige dieren hebben last van Episodic Falling. Dit lijkt op epilepsie, maar hierbij blijft de hond bij bewustzijn. Ook dit is met medicatie te controleren. Een andere bijkomstigheid door het fokken met een kleine groep dieren is dat het brein eigenlijk te groot voor de schedel is. Dit wordt Syringomyelia genoemd. Bij sommige dieren geeft dit pijnklachten. Gelukkig wordt er nu goed gelet met fokken om zo problemen te voorkomen.
Weetjes
Wist je dat de Engelse koning Charles de hondjes zo leuk vond dat ze naar hem zijn vernoemd? Ook zijn zoons en kleinzoons waren gek op de kleine hondjes. Er wordt zelfs beweerd dat het koninklijk hof drukker was met hun hondjes dan met staatszaken.