De zeer moedige en trotse Duitse Herder is intelligent en sterk. Deze herder woont graag in huis, zolang hij maar lekker kan wandelen en een tuin heeft om rond te snuffelen en te ravotten. Hun territorium is heel belangrijk en verdedigen ze dan ook met verve. Toch hebben Duitse Herders over het algemeen een heel lief en vooral trouw karakter. Ze kiezen in huis altijd één baas uit die ze zullen gehoorzamen, waar ze alles voor doen en alles voor over hebben. Daarnaast is de Duitse Herder een goede speurhond en politiehond.
Geschiedenis Duitse Herder
De Duitse Herder komt uit Duitsland en is een relatief jong hondenras. Dat komt doordat de herdershonden in Duitsland zeer gewoon waren en er niet een standaard was voor dé Duitse Herder. Op 22 april 1899 werd de knoop doorgehakt en de Duitse Herder gekozen als standaard voor het herdershondentype in Duitsland. De stamherder heette Hector Linksrhein en werd geïntroduceerd in Engeland als de Duitse Schapenhond. De hond werd vooral gebruikt als erfbewaker en schapendrijver. Tegenwoordig worden ze ook ingezet als hulphond, speurhond (van bijvoorbeeld drugs en mensen), waakhond en rampenhond.
Uiterlijke kenmerken Duitse Herder
De Duitse Herder herken je meteen aan zijn mooie vacht in roodbruin, grijsbruin en zwart, de puntige staande oren, de alerte, heldere ogen en de lange neus. De lange staart heeft vaak een zwart puntje. De Duitse Herder heeft langere voor- dan achterpoten. Dit geeft hem een iets gebogen uiterlijk, waardoor hij zeer snel korte sprintjes kan trekken. Het mannetje van de Duitse Herder bereikt een schofthoogte van 60 tot 70 centimeter. Vrouwtjes worden gemiddeld 55 tot 63 centimeter hoog. Een volwassen mannetje weegt al snel 30 tot 40 kilo, vrouwtjes 22 tot 32 kilo. De levensverwachting van een Duitse Herder ligt tussen de 9 en 13 jaar.
Karaktereigenschappen Duitse Herder
De Duitse Herder is zeer trouw, moedig, standvastig en waakzaam. Groeit hij van pups af aan op met kinderen, dan is het een zeer lieve speelkameraad. Soms kan de hond een beetje dominant overkomen. De Duitse Herder kiest altijd een iemand in het gezin uit als zijn enige echte baas. Dat is degene naar wie hij het allerbeste luistert. Door met hem op training te gaan creëer je die band optimaal. Hij heeft een dapper en vastberaden temperament en zal zeker aanslaan als er vreemden op het erf komen als hij ze niet vertrouwd. Een bezoeker kan dit als agressief gedrag ervaren. Voelt de Duitse Herder dreiging om zich heen, dan zal hij zich zeker laten horen en wellicht tot de aanval overgaan.
Duitse Herder trainen & opvoeden
Duitse Herders zijn enorm leergierig, alert en speels. Je moet wel standvastig zijn en consequent blijven in de opvoeding of training van je Duitse Herder. Korte commando’s werken het beste. Ga zeker al van jongs af aan op hondentraining met je Duitse Herder. Zo leer jij hoe je de baas bent over de hond en schep je een band met je hond voor het leven. Bovendien helpt het samen bezoeken van de hondenschool met het socialiseren van je hond met andere honden en mensen. Hierdoor bouwt de hond meer vertrouwen op voor vreemden. Door de hond goed op te voeden en te trainen blijf je de baas, zelfs als je hond dominant optreedt. Door zijn leergierige aard is de Duitse Herder ook zeer goed te trainen als hulphond, speurhond (van bijvoorbeeld drugs en mensen) en als politiehond.
Verzorging & beweging Duitse Herder
De vacht van een Duitse Herder heeft niet heel veel specifieke verzorging nodig. Het is altijd fijn om een keer in de week losse haren te verwijderen met een borstel of een borstelhandschoen. De Duitse Herder heeft wel veel beweging nodig. Hoewel hij best wel van zijn eigen huis geniet, is spelen en rennen heel belangrijk om overgewicht tegen te gaan en energie kwijt te raken. Maak daarom zeker twee tot drie keer per dag een lange wandeling en neem iets te spelen mee, zodat je hond even goed kan rennen.
Gezondheid Duitse Herder
Door de bouw van de hond waarbij dus de achterpoten korter zijn dan de voorpoten, ontstaat er een gebogen rug. Helaas kan dit voor problemen zorgen. Zo zien we bij de Duitse Herdershonden vaak rugklachten, zoals vergroeiing van de tussenwervels en heupdysplasie. Door doorfok heeft de Duitse Herder ook meer kans op het ontwikkelen van atopie (omgevingsallergie), last van het ruggenmerg, nieraandoeningen en elleboogdysplasie. Duitse Herders kunnen in mindere mate ook last krijgen van de zogeheten Duitse Herder pyodermie. Dit is een bacteriële huidinfectie met zweren. Door de vele aandoeningen die Duitse Herdershonden kunnen krijgen, veroorzaakt door doorfokken, mag er niet zomaar met deze dieren gefokt worden. Alleen als ze in zeer goede gezondheid verkeren wordt er toestemming voor verleend.
Duitse Herder weetjes
Wist je dat Duitse Herder showhonden vaak groter en imposanter zijn dan de werkhonden? Showhonden hebben een langere, meer gebogen rug, terwijl werkhonden een compactere bouw hebben.
En wist je dat de Duitse Herder ook vaak wordt ingezet bij lawines? Dankzij zijn goede neus en training kan hij mensen die onder de sneeuw zijn terechtgekomen opsporen en helpen redden.